Kollum Joana Duarte: De frisistyk (I) | In skoftsje lyn wie ik yn Amsterdam om dêr kolleezje te jaan. In kollega fan de UvA fertelde my dat har fakulteit in nije heechlearaar Dútsk beneame woe en dat der tusken de kandidaten ek in... | Lees verder | Grutte earen | 'Wêrom kin hy no noait ris nei my lústerje!' Gûlend jout Marchje har op 'e bank del. Wêrom is har freon sa no en dan sa 'n ferskriklike hurk! Se aait har kat Boris dy 't oprôle yn 'e hoeke fan de... | Lees verder | Poëzij Wobbe Atsma: byld | Wjuklam It byld dat hingjen bliuwt: it wankele moarmerwyt mei splinters fan noed yn spoeksjogge eagen. Dat bange byld, dat as in Venus fan Milo gjin kant noch wâl mear op kin... | Lees verder | |