'Net griemen, mem' zou ik volgens de overlevering als broekenmannetje hebben gezegd. Dat was in Dokkum, ergens rond 1956. Kort daarna is mijn Fries vliegensvlug verdampt doordat mijn vader (Hagenees) en moeder (Brabantse) naar Haarlem verhuisden. Dus 'net griemen, mem' werd 'niet knoeien, mama'. Zat het Fries meer dan zestig jaar latent in een afgelegen taalgebiedje van mijn brein, wachtend om wakkergekust te worden? Niets wees erop toen ik vier weken geleden begon in Spiegel van de Friese ...
Wil je het laatste nieuws in jouw mailbox ontvangen? Meld je dan aan voor de dagelijkse of wekelijksenieuwsbrief.